De casemanager dementie krijgt van de WMO consulent te horen dat dagbesteding voor mevrouw De Vries niet meer mogelijk is omdat mevrouw zeer verward is. Ze komt in aanmerking voor de Wlz en moet maar naar het CIZ gaan om een indicatie aan te vragen. Meneer De Vries vindt dit heel vervelend. Hij wil graag zijn vrouw zo lang mogelijk thuishouden en heeft het huishouden samen met zijn kinderen aardig georganiseerd. De dagbesteding van zijn vrouw heeft ook hij nodig om zelf even bij te komen en boodschappen te kunnen doen. Daarnaast is in de Wlz de eigen bijdrage hoger dan wanneer zij wijkverpleging via de Zvw ontvangt. Mevrouw krijgt 6 weken later een indicatie en verhuist naar een verpleegunit.

Wmo 2015, artikel 2.3.5, lid 6 en de memorie van toelichting geven aan dat dit niet zo had hoeven gaan. Maar wie weet dit nou?

De zorgverzekeraar zegt geen casemanagement meer te willen betalen. Zorgverzekeraars gaan verschillend om met de Nza-beleidsregel Ketenzorg Dementie. De ketens hebben dikwijls te maken met verschillende regels of werkafspraken in hun regio. De palliatieve zorg kent dergelijke voorbeelden ook. Wie heeft dit scherp?

Zou het zo kunnen zijn dat veel knelpunten in de zorg ontstaan door gebrek aan actuele kennis? Door een te strakke interpretatie van de wet- en regelgeving? Dat het lijkt alsof goede zorg niet meer bekostigd wordt op basis van wettelijke kaders terwijl dit het gevolg is van het beleid van de gemeente of dat van de zorgverzekeraars?

In Friesland zijn gedurende 5 jaar lang experimenten aangejaagd of gevolgd die moesten aantonen dat knelpunten in de wet zaten. Wat bleek? Er was veel meer toegestaan dan menigeen dacht. Knelpunten zaten slechts zelden in de wet maar veel meer in het gedrag van organisaties. Vergelijkbare ervaringen kwamen naar voren uit de Experimenten Regelarme instellingen (ERAI).

Wij zien goede mogelijkheden in een ontschot integraal budget voor de optimale ondersteuning en zorg voor mensen met dementie. De scenario’s hiervoor liggen al klaar. Met leerdoelen.

Wij opperen graag het idee van Neretnemirepxe. Omgekeerde experimenten: gewoon doen. Combineer omdenken, Theory U, organisch veranderen, Huber, levenskracht, kennis van actuele wet- en regelgeving en veranderkracht in een Tnemirepxe. In dat Tnemirepxe werk je samen met alle betrokkenen aan het optimaal gebruik maken en inoefenen van het huidige systeem. Ook binnen de perken blijken de mogelijkheden onbeperkt. Wat werkt daarin wel en wat niet? Leer daar van en deel de kennis.

Combineer dat met een experiment waarin een ontschot budget voor bijvoorbeeld de dementiezorg mogelijk wordt gemaakt en combineer de leerpunten van beide trajecten. Zo bouw je concreet en doelgericht naar een betere zorg en ondersteuning van mensen die dat werkelijk nodig hebben. Want daar is de wet- en regelgeving voor bedoeld: er staat nergens dat die niet met elkaar mogen communiceren.

Door: Sanja Bouman, bureau HHM

Reageren?
Mail naar Sanja Bouman